Veiligheid in zwembaden verdient de grootst mogelijke aandacht, maar krijgt het lang niet altijd. Hoe vaak lees je niet in media dat in een publiek zwembad een badgast onwel wordt of erger nog (bijna) verdrinkt. Hoewel het aantal van ca 5 per jaar t.o.v. van de bijna honderd miljoen bezoeken per jaar weliswaar gering lijkt, is de impact enorm. Zonder het immense verdriet wat nabestaande hebben na het overlijden van hun dierbare uit het oog te verliezen kampen ook medewerkers en exploitanten met de ook persoonlijk ingrijpende gevolgen van een dergelijk ongeval. Onderzoeken naar de veiligheidsorganisatie, persoonlijke aansprakelijkheidstelling en andere ingrijpende correctieve maatregelen worden ingezet om de sociale genese (rust in de groep; lees zwembadwereld) te herstellen. De vraag "is veiligheid wel duurzaam geborgd?" rijst dan steeds weer op. Zwembad exploitanten nemen uiteraard nota van de gevolgen en nemen soms maatregelen om dat in eigen bad te voorkomen. Is dat genoeg of is er wat anders aan de hand? Wij denken van wel. Het is namelijk niet eenvoudig om de Wet Hygiene en Veiligheid Bad en Zweminrichtingen en het daarbij behorende Besluit te concretiseren. De wet kent een doel/middel toetsing met andere woorden er worden eindtermen gegeven voor bijvoorbeeld waterkwaliteit waarop de houder van de inrichting (lees exploitant of gemeente) aan de achterkant worden getoetst en zonodig afgerekend. Voor het voor de gast belangrijke onderwerp TOEZICHT in zwembaden oftewel van veilig recreëren is de term "in voldoende mate" de leidraad. Hieruit volgt dan weer dat er een toezichtplan moet zijn en dat de toezichthouders over de bevoegdheid Zwemmend Redden voor Zwembaden (ZRZ) moeten beschikken. ZRZ is opleiding in het redden van drenkelingen, maar leert je niets over de (wettelijke)context waarin een verdrinking eigenlijk voorkomen zou moeten worden. Een aanzienlijk aantal exploitanten doet meer dan de wettelijke vereisten (ZRZ en 1 persoon in de accommodatie in het bezit van een EHBO-diploma), maar er is ook nog een groep die blijkbaar over onvoldoende kennis en ervaring beschikt en meer aan zou kunnen doen. Het volgen van opleidingen Life-Guard aan de hand van de eisen van de Nationale Raad Zwemveiligheid zou een goede start zijn. Naast het goed opleiden is continue bijscholing een must voor professioneel toezicht houden. Het nemen van bouwkundige maatregelen en het aanbrengen van bijvoorbeeld drenkeling-detectiesystemen optimaliseren de veiligheid in zwembaden. Dat drenkeling-detectiesystemen geld kosten is een understatement. Veilig zwemmen ook!